جالب بود مطلبت حسین جان......ممنون

راستی از موزیک زیبای وبلاگتون واقعا دارم لذت میبرم

عالی بود

من به نوبه خودم تشکر میکنم به خاطر زحمتی که متحمل شدید

درود و سپاس از حضور سبز همه دوستان

وسپاس فراوان دوباره براي كامنت هاي زيباتون

در ضمن ترنم خانم بابت ارسال كامنت تكميل كننده مطالب بنده واقعا سپاس گزارم.

هميشه ما رو با نظرهاي اجمالي و مفيدتان بهره مند ساختيد و بازم ممنون.

و تشكر دوباره به ساير دوستان

من كوچكتر از ان هستم كه كسي رو دوست داشته باشم ولي افتخار مي كنم كه مي توانم دوست داشتن ديگران را بنگرم

موفق و پاينده  و دوستار همه ي عزيزان

با تشكر

حسین اقای گل سلام . متن زیبای را به نمایش گذاشتی . فقط باید افسوس بخوریم ..فقط خدا می تواند ... سی و سه سال ریشه کرده  .سوزاندن این ریشه کار سختی است .. در ضمن داداش گلم ممنونم از پیامت

انسانها در دنيا همواره به دو گونه زندگي مي كنند ،

 يك گروه آنهايي هستند كه همچون مرغابي در بركه اي آرام

به زندگي خود مشغولند و وسعت ديد آنها محدود به اطراف خود مي شود

 و گروه ديگر آنهايي هستند كه همچون عقابي

در آسمان زندگي پرواز مي كنند و از بالا تمام مسائل موجود را زير نظر دارند ،

 آنها همواره جزو انسانهاي موفق هستند وهيچ فرصت و موقعيتي را از دست نمي دهند ،

حال اين شما هستيد كه بايد براي باقي زندگي خود تصميم بگيريد

دوست داريد در بركه اي آرام به زندگي خود ادامه دهيد ؟

 يا برفراز آسمان زندگي خود با تندباد حوادث زندگي مقابله كرده و دنيا را از بالا نگاه كنيد.....؟؟؟

برگرفته از كتاب قدرت بيكران درون     دكتر وين داير

باز هم بی انصافی ب حکومتی ک حکومت  و عدالت عدل علی رو  بر پا کرده و داره  راه رو برای ظهور اقا امام زمان  هموار میکنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

عزیزای من انقد سنگ جلو پای امام زمانتون  ندازین خدا سنگتون میکنه هااااااااااا

حالا ازما گفتن از شما نشنیدن

دیر یا زود این حکوتم کنار میره  بس ک خون مردمو تو شیشه کرد هر روز از موافقاش کم میشه و ب مخالفاش  افزوده میشه

اما ی سوال برا همه همیشه بوده و هست

اگه اینا برن بهتر میشه اوضاع؟بدتر میشه؟یکی ازینا بدتر میاد یا بهتر؟

اما بی شک وقتی کارد ب استخون مردم برسه ک رسیده دیگه باین چیزا کسی فکر نمیکنه 

همه و همه فقط یچیز میخوان فقط اینا برن ک باسم دین و اسلام  زندگیو جهنم کردن

دیگه نفسم نمیتونیم بکشیم

تا کی میخوان با راهپیمایی  و رای  اجباری دووم بیارن؟

بیشتر کاسبا   میرن رای میدن و راهپیمایی میکنن

چرا؟

چون جوازشون ی ساله است

چون از اتحادیه براشون نامه که ج عرض کنم دستور براشون ابلاغ میشه

سازمان ها و ارگان ها هم  جرات دارن نرن؟

اما بی شک موافقتی ک از سر ترس باشه روزی هم از سر ترس تبدیل ب مخالفت میشه اینا دیگه خودشونم میدونن ک دیگه ملتی پشتشون نیست 

ملت هر چقدر هم ک نا اگاه باشن دیگه طعم فقر  بیکاری  ظلم  و زور گویی رو میفهمن

خدا ریشه شونو بکنه

بلند بگو امییییییییییییین 

MAN KE DOROST NAFAHMIDAM CHI BE CHIYE

بیان حقایق موجود بود مطلبت اما در نهایت پایان پذرفتن این دور باطل که طی یکصد سال گذشته بارها و بارها در اشکال مختلف اما با یک محتوای مشترک در این مملکت تکرار شده  فقط یک چیز است .....آگاهی مردم .......  تا زمانی که مردم ما اسیر جهل و خرافات و چند دسته گی در بر همین پاشنه چرخیده و آش همان آش است و کاسه همان کاسه....به ممالک غربی و غیره حرجی وارد نیست که اونها دقیقا براساس منافع ملیشون عمل میکنن این مائیم که دچار آشفتگی و نابسامانی هستیم تو همه عرصه ها و بازم همه اینها برمیگرده به نا آگاهی ما مردم.......مردمی که از گذشته و تاریخشون عبرت نگیرن راهی بجز تکرار وقایع وفجایع گذشته ندارن......این ما مردمیم که نیازمند یک پوست اندازی گسترده در سطح ملی هستیم.....همین

سلام .مرسی عالی بود

شايد بتوانيد دست و پای مرا به غل و زنجير کشيد و يا مرا به زندانی تاريک بيافکنيد ولی افکار مرا که آزاد است نمی توانید به اسارت در آوريد. جبران خلیل جبران

درود بر دوست عزیز و محنرممون حسین اقا : بحث مهمی که در رسانه ها عمومی داخلی جائی ندارد! اما در اذهان عمومی در تمام طیفهای مخالف و موافق و به جدیت وجود  و نگرانی را دارد!؟ چه بخواهیم و چه نخواهیم همگی در کشتی بهران و طوفان زده ای در حرکتیم !؟ و برای سرنشینانش فرق نمی کند که با دشمن خارجی غرق شوند یا بدست کاپیتان نادانش / زیاده خواهش!؟ و فقط دو حالت وجود دارد : 1 - تکیه و تقبل بر نقاط مشترک و جذب بر اساس اشتراکات = نجات همگی و از جمله کاپیتانش و نقاط مشترک = ایرانی بودن ، انسان بودن ، همسود بودن (مشترک المنافع) ، برابری نسبی ، خطر مشترک ، برنده برنده نسبی ، نقطه اشتراک دینی و مذهبی ، حقوق بشر ، عدالت نسبی ، رعایت حقیقی قانون و...چند مورد دیگر در همین راستای نکات اشتراکی = اتحاد ملی بر نکات مثبت مشترکمون

حالت دوم -  تکیه و اصرار بر نکات غیر اشتراکی = اتحاد تمام کشورهای همسایه منطقه ای و قدرتهای جهانی بر سود و استفاده بیشتر خود از منافع نا مشروعشان و خطوط سیاسیشون بر علیه تمامیت ارضی و استقلال نسبی کشور و تفرقه کامل با کسانی که میتونستند در بند اول جذب شوند و سوق دادن انان به دامن دشمنان زیاده خواه ، فشرده شدن شریانهای اقثصادی منجر به فروپاشی کامل اقتصاد = نا امنی عموم مردم و فقر و قحطی و گرسنگی و بدبختی فراگیر مردم و نهایتن فروپاشی حکومت = بازنده بازنده = غرق کاپیتان و خدمه و مسافران بطور دسته جمعی ، که از دو حال خارج نیست فشار خفه کننده بر گلو و شریانهای اقتصادی منجر به فوت!؟ یا انحتاط!؟ و حالت دومش پس از  از پا درامدن جامعه از فشار اقتصادی اغاز جنگ برای ضربه نهائی و تسلط بی چون و چرای دشمنان خردو کلان به سرنوشت کشور و مردم چه با تسخیر نیروی نظامی فتوحات نظامی و اشغال!؟ و یا بمب باران تمامی سرمایه های ملی و اقتصادی و کشتار مردم و مسئوالین و هرج و مرج طولانی در کشور / اواره گی  و پایان استقلال برای سالهای متمادی زیر نفوذ غرب و کشورهای قدرتمندش !!!!!؟؟؟ من ارزوی بند اول را دارم تا باخته هایمون حداکثری نشود- فقط ارزو می کنم و اگر این بند جاری شود در کنارش خواهم بود با تمام توان اندک و فرسوده ام تا از درونش دموکراسی زاده و جاری گردد تا نابودیش- الهی راه نجاتی ده؟